چه دقیقه ها که حضورت را فراموش کردم اما تو فراموشم نکردی...
چه ساعت هایی که غرق در شادی و غرور، تو رو که پشت همه موفقیت هام قایم شده بودی از یاد بردم اما تو همیشه به یادم بودی ...چه روزهایی که سرمو تو لاکم کردم و توی غصه هایی که فکر میکردم تو برا تلافی کارهای بدم برام فرستادی دست و پا زدم ، اما تو همیشه کاری کردی که به صلاح من بود ...
وقتی خسته از همه جا و همه کس ناامیدانه به تو پناه آوردم تو پناهم دادی...
وقتی از آدم های دور و برم دلم گرفت و دنیا غم هاش و بهم ارزونی کرد تو به قلبم آرامش دادی...تو با حضورت به خنده هام هدف دادی ، به گریه هام دلیل دادی ، به زندگیم ، به نفس کشیدنم رنگ دادی...
وقتی بهم بخشیدی و ازم گرفتی فهمیدم این معادله زندگیه نه غصه خوردن واسه نداشته هاش ، نه شاد بودن واسه داشته ها ...
خدایا به من بیاموز دوست داشته باشم کسانی را که دوستم ندارند عشق بورزم به کسانیکه عاشقم نیستند و یخندانم کسانی را که اشک در چشمانم گنجانده اند.عید سعید فطر بر همه عاشقان اهل ولایت مبارک